Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει κάτοικος της περιοχής, είναι η δεύτερη φορά που βρίσκει σφαίρα στην αυλή του σπιτιού του ενώ σημειώνει πως θόρυβοι από καλάσνικοφ ακούγονται συχνά. Την πρώτη φορά, η αδέσποτη σφαίρα έφτασε στην αυλή του, δύο εβδομάδες μετά τον θανάσιμο τραυματισμό του 11χρονου Μάριου, και παραλίγο να σκοτώσει την ανιψιά του.
“Βροχή” πέφτουν οι αδέσποτες σφαίρες στην περιοχή του Μενιδίου, με έναν ακόμη κάτοικο να αναφέρει τον εντοπισμό κάλυκα στην αυλή του σπιτιού του τις μεσημβρινές ώρες της Δευτέρας.
Όπως ο ίδιος καταγγέλλει, δεν είναι η πρώτη φορά που μια αδέσποτη σφαίρα βρίσκεται στην αυλή του με κίνδυνο τον τραυματισμό κάποιου, κάνοντας λόγο μάλιστα για την πρώτη φορά που αδέσποτη σφαίρα προσγειώθηκε στην αυλή του και κατά τύχη δεν τραυμάτισε θανάσιμα την ανιψιά του. Το περιστατικό αυτό σημειώθηκε δύο εβδομάδες μετά τον θάνατο του 11χρονου Μάριου.
«Τη σφαίρα τη βρήκε ο κουνιάδος μου καθώς έμπαινε στο σπίτι. Ήταν καρφωμένη στο δάπεδο. Ακούσαμε πυροβολισμούς εκείνη την ημέρα. Δεν δίνω πλέον σημασία οπότε ακούω πυροβολισμούς, είναι καθημερινό φαινόμενο για εμάς που ζούμε στο Μενίδι», επισημαίνει ο κ. Γιάννης, ο οποίος παρέδωσε την σφαίρα στην αστυνομία.
«Μάζευα την αυλή και βρήκα τη σφαίρα καρφωμένη ανάμεσα στα πλακάκια. Στην αρχή την πέρασα για πέτρα αλλά μετά που τη σήκωσα κατάλαβα πως είναι κομμάτι από σφαίρα. Εκείνη την ημέρα ακούγαμε πυροβολισμούς», εξηγεί ο κουνιάδος του κ. Γιάννη, που εντόπισε την αδέσποτη σφαίρα στην αυλή. Το σπίτι της οικογένειας βρίσκεται ανάμεσα στους καταυλισμούς της Αυλίζας και των 40 Μαρτύρων. Εκεί, κάθε δύο ημέρες στήνεται γλέντι με δυνατή μουσική και υπόκρουση από πυροβολισμούς. Πλέον, εκτός από πιστόλια οι κάτοικοι ακούν και ήχους από καλάσνικοφ.
«Τα τελευταία χρόνια ακούμε και ριπές, όχι μόνο μπαμ μπουμ. Ρίχνουν όλη την ημέρα πια, όχι μόνο τα βράδια. Για να γλεντήσουν πυροβολούν, για πλάκα πυροβολούν. Ακόμη και για να δώσουν σήμα μεταξύ τους», καταγγέλλει ο κάτοικος του Μενιδίου, τονίζοντας πως όλοι οι κάτοικοι της περιοχής βιώνουν τον εφιάλτη αυτόν κάθε μέρα.
«Όλοι βρίσκουν σφαίρες στα σπίτια τους. Στα μπαλκόνια, στις γλάστρες, στην ταράτσα τους. Εμείς το θεωρούμε πλέον κάτι φυσιολογικό. Να μην πέσει πάνω μας προσέχουμε. Πρέπει να κάνουμε το κράνος υποχρεωτικό στην πόλη μας», προσθέτει ο κ. Γιάννης.
Ο ίδιος, αν και έχει συνηθίσει πια να ζει με το φαινόμενο αυτό, του είναι δύσκολο να ξεχάσει την αγωνία του όταν μια σφαίρα καρφώθηκε δίπλα από την ανιψιά του το καλοκαίρι του 2017.
«Ήταν περίπου δύο βδομάδες μετά τον θάνατο του Μάριου. Η ανιψιά μου καθόταν στην αυλή. Η σφαίρα σφηνώθηκε στον τοίχο, τον τρύπησε, εξοστρακίστηκε και πέρασε πάνω από το κεφάλι της. Αν δεν είχε σηκωθεί από την καρέκλα θα ήταν νεκρή», περιγράφει.
Το απόγευμα της Δευτέρας, παρέδωσε την σφαίρα στο Αστυνομικό Τμήμα του Μενιδίου, ελπίζοντας να εντοπιστεί από τη βαλλιστική εξέταση το όπλο από το οποίο έφυγε. Με την ελπίδα να σταματήσει να «βρέχει» σφαίρες στο Μενίδι.
